λουκια χαραλαμπους σταυρινου
Αέναη Lucia
εσυ ο αφροσ, εγω η ακτη
Εσύ ο Αφρός, Εγώ η Ακτή…
Κάποιες άρρητες αξίες της ζωής μας στέκουν παντοδύναμες, δεν βουλιάζουν στο συρφετό της ματαιότητας.
Αυτή η Ποιητική Συλλογή είναι μια φωτεινή διέξοδος στη μυθοπλασία, και με έξυπνους ελιγμούς σου χαρίζει και σου χαράζει ηλιόλουστες πορείες, επειδή το αξίζεις.
Για κοίτα εδώ…
«Σε ορίζω.
Κι αν ακόμα μ’ αποφεύγεις και γυρνάς αλλού να πας, μη νομίζεις πως ξεφεύγεις, μ’ ερινύες ξαγρυπνάς.
Ο εγωισμός δυνάστης σ’ οδηγεί στη μοναξιά κι αργολιώνεις που δεν είσαι στη φωτιά που λαχταράς.
Πιες για μένα το πιοτό σου, χόρεψε βαριά πενιά. Γύρνα πέρα δώθε σκλάβος σαν σκυλί στην ερημιά.
Έμαθες καλά να κρύβεις το σεκλέτι πυρκαγιά. Μα αυτό σε σιγοκαίει τόσο αργά, απολαυστικά.
Το φρικτό σου κάρμα σέρνει τα θηρία στην κουπαστή και μαζί του με τραβάει, να με δεις να αναστηθείς.
Μες της τύχης την παλάμη χαραχτήκαμε κι οι δυο, και μοιραία σ’ αγαπάω, δε βαστώ να σ’ αρνηθώ.
Ανεξάντλητα δοσμένοι, απροσάρμοστοι μεμπτοί. Λένε η μοίρα μας ορίζει, μα σε ορίζω πιο πολύ»
Αέναη Lucia
Έτσι ενεπνεύστηκε η συγγραφέας:
«Ήταν μια Άνοιξη λίγο πριν το σούρουπο, σε ένα παραθαλάσσιο πάρκο και η θάλασσα απέναντι χρύσιζε απροκάλυπτα. Μόλις είχα τελειώσει την προπόνηση και είχαν φύγει όλοι. Όμως υπήρχε κάτι ατμοσφαιρικό εκείνα τα τελευταία λεπτά της μέρας. Ένα τεράστιο πλοίο είχε προσεγγίσει αρκετά την ακτή, με την πλώρη του αγέρωχη μπροστά μου, και τα φώτα του αναμμένα και στραμμένα προς εμένα.
Θεώρησα πως αυτό το ογκώδες πλοίο ερχόταν έτσι φουριόζικο και μεγαλειώδες για να μου πει τα νέα του πελάγου και όσα αντίκρισε όλο αυτό τον καιρό που ταξίδευε μέχρι να ρίξει άγκυρα εκεί μπροστά μου. Προσηλώθηκα λοιπόν να αφουγκραστώ. Και τα νέα του ήταν συνταρακτικά. Στις ακτές της Ιταλίας, είχαν στηθεί υπαίθρια νοσοκομεία, στις ακτές της Ισπανίας μάζευαν τις αράδες από νεκρούς και τα μοιρολόγια σκέπαζαν τις σειρήνες των πλοίων.
Κατά μήκος των χωρών της Αφρικής, οι βεδουίνοι και οι γητευτές φιδιών ήταν αμόλυντοι, δεν τους έπληττε ο ιός γιατί ήταν ανέγγιχτοι από την λαιμαργία της Δύσης...
Το πλοίο, μου τα εξιστορούσε όλα εκστασιασμένο, και σε κάθε αφήγηση το φως του ήλιου γινότανε όλο και πιο λιγοστό, σαν να καταποντιζόταν στο βυθό από την ανθρώπινη αδηφαγία.
Στάθηκα για λίγα λεπτά ακόμη, μόνη στην Ακτή, και αφέθηκα να με προσηλυτίζει το πλοίο με τα φώτα του σταθερά σ’ εμένα.
Ήταν η εποχή που όλοι ήμασταν απρόσιτοι… και τούτο το πλεούμενο σίμωνε με θάρρος τον Αφρό και την Ακτή, ενάντια στο νόμο της υποτέλειας. Μπορεί φαινομενικά να ήταν ένα θωρηκτό, όμως δεν έχασε την ευαίσθητη υπόσταση του. Αυτήν που καθορίζει κάθε ευσυνείδητη προσωπικότητα.
«Εσύ ο Αφρός, Εγώ η Ακτή…» πλοηγέ της καρδιάς μου, οδήγησε με στο αιώνιο χάδι».
Το ηλεκτρονικό βιβλίο διανέμεται από την εφαρμογή Read Library στην τιμή των 9,99 €. Βρείτε το εδώ.
Κατεβάστε την εφαρμογή σε κινητά και tablets,
για τεχνολογία iOS εδώ.
για τεχνολογία Android εδώ.
Κάποιες άρρητες αξίες της ζωής μας στέκουν παντοδύναμες, δεν βουλιάζουν στο συρφετό της ματαιότητας.
Αυτή η Ποιητική Συλλογή είναι μια φωτεινή διέξοδος στη μυθοπλασία, και με έξυπνους ελιγμούς σου χαρίζει και σου χαράζει ηλιόλουστες πορείες, επειδή το αξίζεις.
Για κοίτα εδώ…
«Σε ορίζω.
Κι αν ακόμα μ’ αποφεύγεις και γυρνάς αλλού να πας, μη νομίζεις πως ξεφεύγεις, μ’ ερινύες ξαγρυπνάς.
Ο εγωισμός δυνάστης σ’ οδηγεί στη μοναξιά κι αργολιώνεις που δεν είσαι στη φωτιά που λαχταράς.
Πιες για μένα το πιοτό σου, χόρεψε βαριά πενιά. Γύρνα πέρα δώθε σκλάβος σαν σκυλί στην ερημιά.
Έμαθες καλά να κρύβεις το σεκλέτι πυρκαγιά. Μα αυτό σε σιγοκαίει τόσο αργά, απολαυστικά.
Το φρικτό σου κάρμα σέρνει τα θηρία στην κουπαστή και μαζί του με τραβάει, να με δεις να αναστηθείς.
Μες της τύχης την παλάμη χαραχτήκαμε κι οι δυο, και μοιραία σ’ αγαπάω, δε βαστώ να σ’ αρνηθώ.
Ανεξάντλητα δοσμένοι, απροσάρμοστοι μεμπτοί. Λένε η μοίρα μας ορίζει, μα σε ορίζω πιο πολύ»
Αέναη Lucia
Έτσι ενεπνεύστηκε η συγγραφέας:
«Ήταν μια Άνοιξη λίγο πριν το σούρουπο, σε ένα παραθαλάσσιο πάρκο και η θάλασσα απέναντι χρύσιζε απροκάλυπτα. Μόλις είχα τελειώσει την προπόνηση και είχαν φύγει όλοι. Όμως υπήρχε κάτι ατμοσφαιρικό εκείνα τα τελευταία λεπτά της μέρας. Ένα τεράστιο πλοίο είχε προσεγγίσει αρκετά την ακτή, με την πλώρη του αγέρωχη μπροστά μου, και τα φώτα του αναμμένα και στραμμένα προς εμένα.
Θεώρησα πως αυτό το ογκώδες πλοίο ερχόταν έτσι φουριόζικο και μεγαλειώδες για να μου πει τα νέα του πελάγου και όσα αντίκρισε όλο αυτό τον καιρό που ταξίδευε μέχρι να ρίξει άγκυρα εκεί μπροστά μου. Προσηλώθηκα λοιπόν να αφουγκραστώ. Και τα νέα του ήταν συνταρακτικά. Στις ακτές της Ιταλίας, είχαν στηθεί υπαίθρια νοσοκομεία, στις ακτές της Ισπανίας μάζευαν τις αράδες από νεκρούς και τα μοιρολόγια σκέπαζαν τις σειρήνες των πλοίων.
Κατά μήκος των χωρών της Αφρικής, οι βεδουίνοι και οι γητευτές φιδιών ήταν αμόλυντοι, δεν τους έπληττε ο ιός γιατί ήταν ανέγγιχτοι από την λαιμαργία της Δύσης...
Το πλοίο, μου τα εξιστορούσε όλα εκστασιασμένο, και σε κάθε αφήγηση το φως του ήλιου γινότανε όλο και πιο λιγοστό, σαν να καταποντιζόταν στο βυθό από την ανθρώπινη αδηφαγία.
Στάθηκα για λίγα λεπτά ακόμη, μόνη στην Ακτή, και αφέθηκα να με προσηλυτίζει το πλοίο με τα φώτα του σταθερά σ’ εμένα.
Ήταν η εποχή που όλοι ήμασταν απρόσιτοι… και τούτο το πλεούμενο σίμωνε με θάρρος τον Αφρό και την Ακτή, ενάντια στο νόμο της υποτέλειας. Μπορεί φαινομενικά να ήταν ένα θωρηκτό, όμως δεν έχασε την ευαίσθητη υπόσταση του. Αυτήν που καθορίζει κάθε ευσυνείδητη προσωπικότητα.
«Εσύ ο Αφρός, Εγώ η Ακτή…» πλοηγέ της καρδιάς μου, οδήγησε με στο αιώνιο χάδι».
Το ηλεκτρονικό βιβλίο διανέμεται από την εφαρμογή Read Library στην τιμή των 9,99 €. Βρείτε το εδώ.
Κατεβάστε την εφαρμογή σε κινητά και tablets,
για τεχνολογία iOS εδώ.
για τεχνολογία Android εδώ.
Δηλώνει η συγγραφέας για τον εαυτό της και το έργο της:
Γεννήθηκα την Κύπρο. Σπούδασα στην Κύπρο και στην Ελλάδα σπουδές αταίριαστες, όμως εν γένει η παιδεία και η οξυδέρκεια ξέρει να ενώνει τα κομμάτια του παζλ.
Είμαι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου.
Το μεγαλύτερο μου πνευματικό δέλεαρ είναι η γραφή και θεωρώ μεγάλη μαεστρία τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία, όχι τόσο για τη δύναμη της έκφρασης, αλλά για την ικανότητα να μπορεί να μιλήσει στον αναγνώστη επιτυγχάνοντας απήχηση και ταύτιση. Έχω εντρυφήσει σε αυτό διά της (εν μέρει) αυτογνωσίας μου. Αποκωδικοποιώντας τον εαυτό μου λύνονται οι γρίφοι, και αυτή μου η δύναμη με εξάπτει.
Το να επιδίδομαι στην πνευματική ενασχόληση διά της μελέτης στο γραπτό λόγο, εντείνει την ευφορία μου, διότι τα έργα μου εξελίσσονται, εμπλουτίζονται και τελικά αποκτούν πνοή.
Αυτή η ποιητική συλλογή «Εσύ ο Αφρός, Εγώ η Ακτή…» είναι η πρώτη μου έκδοση. Περιέχει 24 ποιήματα ανυπότακτα σε στιχουργικές νόρμες και 16 ποιήματα διανθισμένα με συνήχηση.
Ο ερωτισμός και η μυστηριακή ατμόσφαιρα είναι διάχυτη και ενσταλαγμένη με λυρισμό. Όλα αυτά τα στοιχεία διακτινίζουν τον αναγνώστη σε προορισμούς γεμάτους μυστήριο και αισθησιασμό.
Όσες τριβές και αντιθέσεις δημιουργούν πλοκή στο έργο, πάντοτε η ψυχική μου σταθερότητα έχει ως αποτέλεσμα τις αρμονικές εξισώσεις και ένα ισοσκελισμένο ισολογισμό συναισθημάτων.
Ένα τέλειο συνταίριασμα στους ευσεβείς πόθους των ανθρώπων.
Αέναη Lucia
Εργογραφία:
«Εσύ ο Αφρός, Εγώ η Ακτή…», Ποίηση
Είναι μια φωτεινή διέξοδος στη μυθοπλασία για να σου χαράζει και να σου χαρίζει αξιόλογες πορείες, επειδή το αξίζεις.
Περιέχει 24 ποιήματα σε ελεύθερο στίχο, ανυπόταχτα σε στιχουργικές νόρμες, και 16 ποιήματα διανθισμένα με συνήχηση (ομοιοκαταληξία).
«Για μια αγκαλιά γίνονται όλα», Διηγήματα
Στη ζωή συμβαίνουν περιστάσεις που κηλιδώνουν τον καθένα μας με διαφορετικό τρόπο. Αφήνουν αποτυπώματα τα οποία ενδέχεται να μετατραπούν σε τιμαλφή. Έτσι λειτουργεί αυτό το βιβλίο. Δεν υπάρχει καλό και κακόμοιρο, υπάρχει καλό και εμπειρία. Μέσω της γραφής μου καταφέρνω να μετατρέπω τα δυσοίωνα στοιχεία σε καταπατημένα στοιχειά, και τα αιχμηρά μαχαίρια σε παρηγορητικά λόγια. Διαβάζοντας το, αποκομίζεις μηχανισμούς εξιλέωσης στο δύσβατο της ζωής. Και αυτό επιτυγχάνεται με την αγκαλιά της στοργής. Αυτά τα στοιχεία αυτοβελτίωσης θα βρεις στο βιβλίο.
Στην κάθε ιστορία θα αναγνωρίσεις ένα ήρωα ή μια πλοκή που σου είναι γνώριμη. Ανθρωπιά, αυτοδυναμία, αυτοσυγχώρεση.
Ό,τι προέρχεται από την καρδιά και εκφράζεται με θέρμη "μιλάει" πάντοτε και στον αναγνώστη.
Αυτή είναι η όμορφη πτυχή της αλήθειας. Μιας αλήθειας που όλοι την περιγράφουν στυγνή. Κι όμως, αν ψηλαφίσεις την τρυφερότητα της, θα θαυμάσεις...
Γεννήθηκα την Κύπρο. Σπούδασα στην Κύπρο και στην Ελλάδα σπουδές αταίριαστες, όμως εν γένει η παιδεία και η οξυδέρκεια ξέρει να ενώνει τα κομμάτια του παζλ.
Είμαι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου.
Το μεγαλύτερο μου πνευματικό δέλεαρ είναι η γραφή και θεωρώ μεγάλη μαεστρία τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία, όχι τόσο για τη δύναμη της έκφρασης, αλλά για την ικανότητα να μπορεί να μιλήσει στον αναγνώστη επιτυγχάνοντας απήχηση και ταύτιση. Έχω εντρυφήσει σε αυτό διά της (εν μέρει) αυτογνωσίας μου. Αποκωδικοποιώντας τον εαυτό μου λύνονται οι γρίφοι, και αυτή μου η δύναμη με εξάπτει.
Το να επιδίδομαι στην πνευματική ενασχόληση διά της μελέτης στο γραπτό λόγο, εντείνει την ευφορία μου, διότι τα έργα μου εξελίσσονται, εμπλουτίζονται και τελικά αποκτούν πνοή.
Αυτή η ποιητική συλλογή «Εσύ ο Αφρός, Εγώ η Ακτή…» είναι η πρώτη μου έκδοση. Περιέχει 24 ποιήματα ανυπότακτα σε στιχουργικές νόρμες και 16 ποιήματα διανθισμένα με συνήχηση.
Ο ερωτισμός και η μυστηριακή ατμόσφαιρα είναι διάχυτη και ενσταλαγμένη με λυρισμό. Όλα αυτά τα στοιχεία διακτινίζουν τον αναγνώστη σε προορισμούς γεμάτους μυστήριο και αισθησιασμό.
Όσες τριβές και αντιθέσεις δημιουργούν πλοκή στο έργο, πάντοτε η ψυχική μου σταθερότητα έχει ως αποτέλεσμα τις αρμονικές εξισώσεις και ένα ισοσκελισμένο ισολογισμό συναισθημάτων.
Ένα τέλειο συνταίριασμα στους ευσεβείς πόθους των ανθρώπων.
Αέναη Lucia
Εργογραφία:
«Εσύ ο Αφρός, Εγώ η Ακτή…», Ποίηση
Είναι μια φωτεινή διέξοδος στη μυθοπλασία για να σου χαράζει και να σου χαρίζει αξιόλογες πορείες, επειδή το αξίζεις.
Περιέχει 24 ποιήματα σε ελεύθερο στίχο, ανυπόταχτα σε στιχουργικές νόρμες, και 16 ποιήματα διανθισμένα με συνήχηση (ομοιοκαταληξία).
«Για μια αγκαλιά γίνονται όλα», Διηγήματα
Στη ζωή συμβαίνουν περιστάσεις που κηλιδώνουν τον καθένα μας με διαφορετικό τρόπο. Αφήνουν αποτυπώματα τα οποία ενδέχεται να μετατραπούν σε τιμαλφή. Έτσι λειτουργεί αυτό το βιβλίο. Δεν υπάρχει καλό και κακόμοιρο, υπάρχει καλό και εμπειρία. Μέσω της γραφής μου καταφέρνω να μετατρέπω τα δυσοίωνα στοιχεία σε καταπατημένα στοιχειά, και τα αιχμηρά μαχαίρια σε παρηγορητικά λόγια. Διαβάζοντας το, αποκομίζεις μηχανισμούς εξιλέωσης στο δύσβατο της ζωής. Και αυτό επιτυγχάνεται με την αγκαλιά της στοργής. Αυτά τα στοιχεία αυτοβελτίωσης θα βρεις στο βιβλίο.
Στην κάθε ιστορία θα αναγνωρίσεις ένα ήρωα ή μια πλοκή που σου είναι γνώριμη. Ανθρωπιά, αυτοδυναμία, αυτοσυγχώρεση.
Ό,τι προέρχεται από την καρδιά και εκφράζεται με θέρμη "μιλάει" πάντοτε και στον αναγνώστη.
Αυτή είναι η όμορφη πτυχή της αλήθειας. Μιας αλήθειας που όλοι την περιγράφουν στυγνή. Κι όμως, αν ψηλαφίσεις την τρυφερότητα της, θα θαυμάσεις...