«λουκης λαρας»
Του Δημητριου βικελα
Εκδοτης Γεωργιος Κασδονης, 1892
Λουκής Λάρας
Δημητρίου Βικέλα (1835-1908)
Εικονογράφηση Θεόδωρου Ράλλη
Εκδότης Γεώργιος Κασδόνης, 1892
― Τι με μέλει τώρα περί χρημάτων; δια σε, υιέ μου, με μέλει!
Ιδού του πατρικού εκείνου μειδιάματος η έννοια. Με ηγάπα ο πατήρ μου· με ηγάπα περιπαθώς. Ποτέ δεν μου το απέδειξε δι' εκχύσεων ή επιδείξεων τρυφερότητας. Μόνον αφού απέθανε και δεν τον είχα πλησίον μου, και ανεπόλουν τας περιπέτειας και τα ελάχιστα περιστατικά της πολυετούς συμβιώσεως μας, τότε μόνον ενόησα και εξετίμησα ακριβώς τον βαθμόν της προς εμέ στοργής του. Διατί τούτο; Αρά γε διότι απαιτείται να απολέσωμέν τι, όπως αισθανθώμεν την αξίαν του όλην; Ή μη διότι αι συμφοραί και τα δεινοπαθήματα μου ήνοιξαν βραδύτερον τον νουν και μου επλάτυναν την καρδίαν; (απόσπασμα, κεφ. Α’)
Ο Δημήτριος Βικέλας γεννήθηκε στην Ερμούπολη Σύρου στις 15 Φεβρουαρίου 1835 και πέθανε στην Αθήνα στις 20 Ιουλίου 1908. Ήταν Έλληνας λόγιος, ποιητής και πεζογράφος. Ως λογοτέχνης μνημονεύεται για το μυθιστόρημά του Λουκής Λάρας, έργο πολύ σημαντικό για την εξέλιξη της νεοελληνικής πεζογραφίας αφού ήταν αυτό που άνοιξε τον δρόμο που οδηγούσε στην ηθογραφία.
Ο Λουκής Λάρας είναι μία εκτενής νουβέλα, όπου κυριαρχούν οι ήπιοι τόνοι, η καλοσύνη, η συναισθηματική ευγένεια, η ήρεμη εγκαρτέρηση, η ανθρωπιά. Ο Λουκής Λάρας σκιαγραφείται ως κατεξοχήν "αντιηρωική" μορφή των χρόνων του αγώνα, μακριά από την ατμόσφαιρα των πατριωτικών εξάρσεων και των ηρωικών υμνολογιών. Σε αυτοτελή έκδοση πρωτοεκδόθηκε τον Ιούνιο του 1879, ενώ είχε προηγηθεί η δημοσίευσή του σε συνέχειες στην Εστία στις αρχές του ίδιου έτους. Μέχρι το θάνατο του συγγραφέα κυκλοφόρησαν άλλες τέσσερις εκδόσεις με γλωσσικές αλλαγές που κυρίως αποσκοπούσαν στην απλούστευση της γλώσσας.
Είναι ξεκάθαρα φανερό πως η φαντασία του συγγραφέα λειτουργεί αναπλαστικά, στο έργο του, βασιζόμενη πάντα σε εξωτερικά ερεθίσματα έμπνευσης, όπως είχε ομολογήσει κι ο ίδιος. Στην περίπτωση του Λουκή Λάρα όχι απλώς την αφορμή αλλά και ολόκληρη την αφηγηματική βάση και το πλαίσιο έδωσε το χειρόγραφο του Λουκά Ζίφου ή Τζίφου, τη συγγραφή του οποίου παρότρυνε ο ίδιος ο Βικέλας.
Το ηλεκτρονικό βιβλίο διανέμεται από την εφαρμογή Read Library δωρεάν
Βρείτε το ψηφιακό βιβλίο εδώ.
Κατεβάστε την εφαρμογή,
για iOS εδώ,
για Android εδώ.
Επιμέλεια
[email protected]
Δημητρίου Βικέλα (1835-1908)
Εικονογράφηση Θεόδωρου Ράλλη
Εκδότης Γεώργιος Κασδόνης, 1892
― Τι με μέλει τώρα περί χρημάτων; δια σε, υιέ μου, με μέλει!
Ιδού του πατρικού εκείνου μειδιάματος η έννοια. Με ηγάπα ο πατήρ μου· με ηγάπα περιπαθώς. Ποτέ δεν μου το απέδειξε δι' εκχύσεων ή επιδείξεων τρυφερότητας. Μόνον αφού απέθανε και δεν τον είχα πλησίον μου, και ανεπόλουν τας περιπέτειας και τα ελάχιστα περιστατικά της πολυετούς συμβιώσεως μας, τότε μόνον ενόησα και εξετίμησα ακριβώς τον βαθμόν της προς εμέ στοργής του. Διατί τούτο; Αρά γε διότι απαιτείται να απολέσωμέν τι, όπως αισθανθώμεν την αξίαν του όλην; Ή μη διότι αι συμφοραί και τα δεινοπαθήματα μου ήνοιξαν βραδύτερον τον νουν και μου επλάτυναν την καρδίαν; (απόσπασμα, κεφ. Α’)
Ο Δημήτριος Βικέλας γεννήθηκε στην Ερμούπολη Σύρου στις 15 Φεβρουαρίου 1835 και πέθανε στην Αθήνα στις 20 Ιουλίου 1908. Ήταν Έλληνας λόγιος, ποιητής και πεζογράφος. Ως λογοτέχνης μνημονεύεται για το μυθιστόρημά του Λουκής Λάρας, έργο πολύ σημαντικό για την εξέλιξη της νεοελληνικής πεζογραφίας αφού ήταν αυτό που άνοιξε τον δρόμο που οδηγούσε στην ηθογραφία.
Ο Λουκής Λάρας είναι μία εκτενής νουβέλα, όπου κυριαρχούν οι ήπιοι τόνοι, η καλοσύνη, η συναισθηματική ευγένεια, η ήρεμη εγκαρτέρηση, η ανθρωπιά. Ο Λουκής Λάρας σκιαγραφείται ως κατεξοχήν "αντιηρωική" μορφή των χρόνων του αγώνα, μακριά από την ατμόσφαιρα των πατριωτικών εξάρσεων και των ηρωικών υμνολογιών. Σε αυτοτελή έκδοση πρωτοεκδόθηκε τον Ιούνιο του 1879, ενώ είχε προηγηθεί η δημοσίευσή του σε συνέχειες στην Εστία στις αρχές του ίδιου έτους. Μέχρι το θάνατο του συγγραφέα κυκλοφόρησαν άλλες τέσσερις εκδόσεις με γλωσσικές αλλαγές που κυρίως αποσκοπούσαν στην απλούστευση της γλώσσας.
Είναι ξεκάθαρα φανερό πως η φαντασία του συγγραφέα λειτουργεί αναπλαστικά, στο έργο του, βασιζόμενη πάντα σε εξωτερικά ερεθίσματα έμπνευσης, όπως είχε ομολογήσει κι ο ίδιος. Στην περίπτωση του Λουκή Λάρα όχι απλώς την αφορμή αλλά και ολόκληρη την αφηγηματική βάση και το πλαίσιο έδωσε το χειρόγραφο του Λουκά Ζίφου ή Τζίφου, τη συγγραφή του οποίου παρότρυνε ο ίδιος ο Βικέλας.
Το ηλεκτρονικό βιβλίο διανέμεται από την εφαρμογή Read Library δωρεάν
Βρείτε το ψηφιακό βιβλίο εδώ.
Κατεβάστε την εφαρμογή,
για iOS εδώ,
για Android εδώ.
Επιμέλεια
[email protected]