rhea bailey
life cycle
an autobiographical art book
ρεα μπεΪλυ
κυκλοσ ζωησ
Αυτοβιογραφικο βιβλιο τεχνησ
 

THOUGHTS & IMAGES
from harmonizing
the opposites to intuition
1964 - 2020

ΣΚΕΨΕΙΣ & ΕΙΚΟΝΕΣ
από την εναρμόνηση
των αντιθέσεων στην ενόραση

Το βιβλίο διανέμεται ψηφιακά, από την εφαρμογή Read Library, στην τιμή των 14,99 ευρώ. Μπορείτε να το προμηθευτείτε από εδώ.
​
Κατεβάστε την εφαρμογή σε κινητά και tablets,
για τεχνολογία iOS εδώ, 
για τεχνολογία Android εδώ .

¨In the quest of harmonizing the opposites a third quality is met; the truth, the point where microcosm and macrocosm meet, where the experience of an atom can be the experience of a universe, the experience of a human being that of humanity. In the quest for the essence beyond form, transformation takes place.¨ RHEA

«Στον αγώνα εναρμόνισης των αντιθέσεων, συναντάται η τρίτη ιδιότητα, συμβαίνει η δημιουργία. Στην αναζήτηση της ουσίας πέρα από τα φαινόμενα, ο μικρόκοσμος συναντά τον μακρόκοσμο. Στην αναζήτηση της ουσίας πέρα από τη μορφή συμβαίνει η μετουσίωση.» ΡΕΑ

The introduction of the book as written by Rhea Bailey herself, in the same beautiful way she speaks.

This book sums up 56 years of personal evolvement through artistic creation, from 1964 to 2020.  It contains a few works from each decade. In case of early paintings that had been sold to all continents Ι had to use old slides and negatives. Earlier work (portraits of my parents and friends, especially my mother who used to sit for me patiently, landscapes, life drawings, sketchbooks of people Ι used to draw on the train in London) were sadly lost when moving back to Cyprus. Only a few black/white photos (no. 1-2) from my year at the Sir John Cass School of Art survived. Along with the images, I present the personal philosophy that evolved with the work by including lectures I gave at different times -with the past 'Philosophical notes' being a summarization of the others- and some condensed messages I used for exhibitions (press and invitations). You can find my analytical CV at the end, some 'artist work pictures', as well as a few of many articles of my art.

Born to Haritini Kalispera and Vassos Athanassiades on 26 August 1946, I lived the first 6 years of my life in my mother's ancestral home in Nicosia within the Venetian walls. First impressions of light and shade, sound, scent and texture were memories to be used years later with our secluded garden as background to symbols and feelings as in 'Diptych of Life with Watermelon' (no.9). I was given the name of the Greek Earth Goddess and a Greek education. My father was an accountant and my mother a well read, artistic lady. In 1952 we had a house built outside Nicosia in a quiet suburb on the banks of river Pedieos. With my parents, I had a balanced life of work and entertainment, culture, excursions to archeological sites and nature. At the age of 5, I started taking piano lessons, as I had a strong attraction to the instrument and finished 10 years later when I decided to focus on painting.

In our lives we had painters like Telemachos Kanthos, Stelios Votsis and Lefteris Economou who would not let a go talent go to waste and who advised my parents to help me study Fine Arts. My wish to go abroad on my own was rejected by my parents. In 1964 we moved to London where I studied at the Sir John Cass School of Art for a year, then to Liverpool to take my Diploma in Art and Design course, another four years. Cass was the paradise I needed as a start in purely classical studies. Liverpool College of Art had a more modern approach of 'soul searching' as one of my teachers put it, which helped me to bring out my truth. I chose weaving for my supplementary subject with enthusiasm.

During my studies, I got married and had a daughter Veronica in 1967. Motherhood opened channels and triggered feelings that made my art very personal, as in my BABY paintings (no.6-8), delving in and dealing also with memories of my own childhoods' and nostalgia for my homeland. I adopted my husband's surname, Bailey as it was short and easy and I became known by that ever since.

I received my Diploma in 1969, with Honours, and returned with my family to Cyprus in 1970 to get a job as an Art teacher -my parents had already moved back in '67. My art was reflecting my impressions and personal feelings a SYMBOLIC manner, I had my first solo exhibition in 1971 at the Nicosia Hilton gallery. Forty more were to follow through  the years in Cyprus, UK, USA, Greece, Spain, Ireland and my moral was to be boosted by several international awards the first one being in the Alexandria Biennale in 1973 with my oil painting 'Man' (no.19). In 1977, I was choosen to represent Cyprus with an exhibition of my work at the Rathbone Gallery, Albany NY, where I was to deliver a lecture and to attend a reception in my honour. My views and feeling at the time transpire in that first lecture. By then my paintings had started to be expressions of my personal philosophy and visions.

In 1980 my husband and I went our own ways. A time of freedom, in spite of the economic tightness - a house loan and a teenage daughter- the quality of life improved. With my daughter or alone, I drove all over Cyprus in time to enjoy its beauty before it was taken over by 'development', During this period the CIRCLES were born to eliminate the traditional corners, expand and flow. The first one was 'Life Cycle' (no.48) which includes the symbols I had created during previous years. By age 40 i was exhausted from teaching and got early retirement. I healed myself by listening to classical music and taking walks in nature, and devoted my time entirely to my painting: paradise once again! I had so missed collage days of painting all day. Many times in the past, I had waited for my husband and daughter to go to sleep so that I could get up and paint during the night. Always stealing time to do what I was meant to do. Now I had the chance to stay at home for days, silent, painting all day!

Then a lot of travelling started, with invitations to Art Festivals and Congresses as far as Canada and Hawaii, Venice and Ireland as wall as spiritual trips to Scotland, and Peru in 2000, merging with old energies left behind in order to move forward, free the future. Another paradise was the annual ABI/IBC congress, an uplifting week in which I met some of the finest people on the planed who knew who I was and what I was talking about and where able to develop it further. In Honolulu, Hawaii 2005 I gave my first presentation on my work with some more to follow through the years.

Drawing continued in parallel with painting, an experience empowering the tonal richness of colour in the pantings, eventually creating a retrospective Black/White exhibition in 2003 (no.103-104).

PAINTINGS I used fabric and wool for large, hand WOVEN works (no.87), which began in the '90s, and related to my supplementary subject at college which had culminated then in a loom woven, striped, grey coat which I used to wear at openings and other special occasions (page 186, photo lower right). My love for weaving became APPLIQUE (no.151-158) in later years using up old fabrics and wool that gathers in my house over the years, in a way summing up my life.

I had been aware that my art would eventually become abstract but I had to wait for it to pass through the stages. When I was young I thrived on exploring the secrets of form. As I grew older I began to search for the essence beyond form, SPIRITUAL life. In May 1999 I organized an exhibition of large SILK paintings (no.88-93) to celebrate the beginning of the 21st century. They measured 300*150 cm and hung from the ceiling resembling a forest with light coming through. That technique I had been developing since 1996, as I needed to give the paintings motion and transparency. I also "became my art" by painting on fabrics and making clothes in order to dress in my colours. I even painted doors and cupboards in my house in order to live inside the colours of my world.

Although until then I had needed to work in isolation, in 2007 I started having my act of painting recorded in photographs or video beginning with the triptych "Between Winds" (no.126), In the same year, I exhibited 7 triptychs painted between 1981-2007. In 2008 I gave my first PAINTING CONCERT at the University of Nicosia, 'unveiling the ritual of birthing a work of art' (see YouTube) an explosion of confidence where I painted a TRIPTYCH (3 panels 200*150 cm each (no.129-131), large enough for me to feel that I am inside the work, surrounded by MY WORLD..."if it doesn't exist, I shall create it" I said once. Recently I started to offer my art: I have painted murals for schools, given art workshops, donated on of the 'enniaptycha' to the Cyprus University wishing to inspire young people of next generations through the presence of light and colour in their everyday lives.

I invite you to experience the visual expression of my journey. It is up to you to open your heart and mind to perceive my TRUTH. I hope you enjoy the ride. Here I close one cycle, anticipating the next.

RHEA
Also available in printed form. Contact the author at [email protected]

Η εισαγωγή του βιβλίου όπως την έγραψε η ίδια η Rhea Bailey, με τον ίδιο όμορφο τρόπο που μιλά.

​Το βιβλίο αυτό συνοψίζει 56 χρόνια προσωπικής ανέλιξης μέσα από την καλλιτεχνική δημιουργία, από το 1964 μέχρι το 2020. Περιέχει μερικά έργα από κάθε δεκαετία, στην περίπτωση των αρχικών έργων που είχαν πωληθεί ανά τον κόσμο χρησιμοποίησα παλιές διαφάνειες και αρνητικά φίλμ.Τα πρώτα έργα (πορτραίτα των γονιών μου και κάποιων φίλων, ιδιαίτερα της μητέρας μου που μου πόζαρε υπομονετικά, τοπία, γυμνά, σκίτσα ανθρώπων που έκανα στο τρένο στο Λονδίνο) χάθηκαν δυστυχώς κατά την μετακόμιση στην Κύπρο. Βρήκα μόνο κάποιες μαυρόασπρες φωτογραφίες έργων (αρ. 1-2) που έκαμα στο Sir John Cass School of Art. Μαζί με τις εικόνες παραθέτω την προσωπική φιλοσοφία που αναπτύχθηκε μαζί με τα έργα, περιλαμβάνοντας διαλέξεις που έχω δώσει κατά καιρούς -με την τελευταία «Φιλοσοφικές Νότες» να είναι η σύνοψη των προηγούμενων και κάποια συμπαγή μηνύματα που χρησιμοποίησα για εκθέσεις (τύπο και προσκλήσεις). Αναλυτικό βιογραφικό σημείωμα θα βρείτε στο τέλος, όπως και μερικά από πολλά άρθρα για την τέχνη μου.

Γεννή΄θηκα από τη Χαριτίνη Καλησπέρα και τον Βάσο Αθανασιάδη στις 26 Αυγούστου, 1946. Έζησα τα πρωτα 6 χρόνια της ζωής μου στο πατρικό σπίτι της μητέρας μου εντός των τειχών Λευκωσίας- ενορία Αγίου Κασσιανού. Πρώτες εμπειρίες φωτός και σκιάς, ήχου και ευωδίας θα γίνονταν μνήμες που θα ζωγραφίζονταν  χρόνια αργότερα, με τον εσωτερικό μας κήπο σαν σκηνικό για σύμβολα και αισθήματα όπως στο «Δίπτυχο ζωής με καρπούζι» (αρ.9). Μου έδωσαν το όνομα της Ελληνίδας Θεάς της Γής καθώς και Ελληνικής εκπαίδευσης . Ο πατέρας μου ήταν λογιστής και η μητέρα μου μια αρκετά διαβασμένη και καλλιτεχνική γυναίκα. Το 1952 κτίσαμε ένα σπίτι έξω από τη Λευκωσία σ' ένα ήσυχο, καταπράσινο προάστιο στις όχθες του χείμαρρου Πεδιαίου. Με τους γονείς μου είχα ισορροπημένη ζωή δουλειάς και αναψυχής, πολιτισμού, εκδρομών σε αρχαιολογικούς χώρους και τη φύση. Στην ηλικία των 6 άρχισα μαθήματα πιάνου, γιατί με έλκυε πολύ το όργανο και σταμάτησα 10 χρόνια αργότερα όταν αποφάσισα να εστιάσω την ενέργεια μου στη ζωγραφική.

Στη ζωή μας υπήρχαν ζωγράφοι όπως ο Τηλέμαχος Κάνθος, ο Στέλιος Βότσης και ο Λευτέρης Οικονόμου, οι οποίοι δεν θα άφηναν ένα καλό ταλέντο να χαθεί και που συμβούλευσαν τους γονείς μου να με βοηθήσουν να σπουδάσω Καλές Τέχνες. Η επιθυμία μου να πάω στο εξωτερικό μόνη μου επερρίφθη απο τους γονείς μου. Το 1964 μετοικήσαμε στο Λονδίνο, όπου σπούδασα στο Sir John Cass School of Art για ένα χρόνο κι ύστερα στο Λίβερπουλ, για να πάρω το Diploma in Art and Design. To Liverpool College of Art είχε μια πιο σύγχρονη προσέγγιση ψυχικής έρευνας όπως το έθεσε μια καθηγήτρια μου. Διάλεξα υφαντική για συμπληρωματικό θέμα, με ενθουσιασμό.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου παντρεύτηκα και έκανα την κόρη μου Βερόνικα το 1967. Η μητρότητα άνοιξε  κανάλια και άγγιξε συναισθήματα που έκαναν την τέχνη μου πιο προσωπική, όπως τα έργα μου με θέμα ΜΩΡΟ (αρ.6-8), εμβαθύνοντας και ψάχνοντας επίσης αναμνήσεις της δικής μου παιδικής ηλικίας, όπως και την νοσταλγία της πατρίδας. Υιοθέτησα το επίθετο του συζύγου μου, Bailey που ΄ήταν σύντομο και εύκολο κι από τότε έγινα γνωστή μ'αυτό.

Πήρα το δίπλωμα  το 1969, με Honours, και γύρισα με την οικογένεια μου στη Κύπρο το 1970, για να εργαστώ σαν καθηγήτρια Τέχνης- οι γονείς μου είχαν ήδη επιστρέψει το ΄ 67. Η τέχνη μου αντανακλούσε εντυπώσεις και προσωπικά συναισθήματα μ' ένα συμβολικό τρόπο. Είχα την πρώτη μου έκθεση το 1971 στην γκαλερί του Hilton Λευκωσίας. Πάνω απο σαράντα ακολούθησαν μέσα στα χρόνια στην Κύπρο, ΗΒ, ΗΠΑ, Ελλάδα, Ισπανία, Ιρλανδία. Το ηθικό μου θα ανυψωνόταν απο διάφορα διεθνή βραβεία, το πρώτο στην Μπιενάλε Αλεξάνδρειας το 1973 με το έργο «Άνδρας» (αρ.20) που αγοράστηκε αργότερα από τον φίλο George Der Parthogh.

Οδήγησα άπειρα χιλιόμετρα πηγαίνοντας στη δουλεία μου από τη Μεσαορία γεμίζοντας τους πνεύμονες μου με τις ευωδίες των εποχών - οπώς βέβαια και την παγωνιά του χειμώνα. Ενώ η κόρη μου μεγάλωνε, ζήσαμε το ελληνικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή του 1974, όταν χάσαμε την πρόσβαση στο μισό μας νησί. Η Λευκωσία γ΄έμισε  μ' ανθρώπους ντυμένους στα μαύρα και η μισή μου καρδιά μούδιασε περιμένοντας να ξαναγίνει όλοκληρη " Το πουλλίν επέτασεν" (αρ.19). Το 1977 επιλέγηκα να αντιπροσωπεύσω την Κύπρο με μία έκθεση έργων μου στη Γκαλερί Rathbone, Albany Νέα Υόρκη, να δώσω διάλεξη και να παραστώ σε δεξίωση προς τιμή μου. Οι απόψεις και τα αισθήματά μου εκείνης της εποχής διαφαίνονται σ' αυτήν την πρώτη διάλεξη. Η ζωγραφική μου είχε ήδη άρχισει να είναι έκφραση της προσωπικής μου φιλοσοφίας και οράματος.

Το 1980 ο σύζυγός μου κι εγώ πήραμε ο καθενάς το δρόμο του. Εποχή ελευθερίας, παρόλη την οικονομική στενότητα, με χρέος κατοικίας και έφηβο κόρη, η ποιότητα ζωής καλυτέρευσε. Με την κόρη μου ή μόνη μου οδήγησα παντού στην ελεύθερη Κύπρο προλαβαίνοντας να χαρώ το κάλλος της, πρωτού καταληφθεί από υπερβολική "ανάπτυξη". Σ' αυτήν την περίοδο γεννήθηκαν οι ΚΥΚΛΟΙ για να καταργήσουν τις παραδοσιακές γωνίες, να διευρύνονται και να ρέουν. Ο πρώτος ήταν ο "Κύκλος Ζωής" (αρ. 48) που εμπεριέχει τα σύμβολα που ανέπτυξα τα προηγούμενα χρόνια. Μέχρι την ηληκία των 40 η διδασκαλία με είχε εξαντλήσει και πήρα πρόωρη σύνταξη. Θεράπευα τον εαυτό μου ακούοντας κλασσική μουσική και περπατώντας στη φύση, και αφιέρωσα ολοκληρωτικά το χρόνο μου στη ζωγραφική. Παράδεισος και πάλι! Είχα τόσο πολύ πεθυμήσει τις μέρες του κολλεγίου που ζωγράφιζα όλη μέρα. Πολλές φορές στο παρελθόν περίμενα τον άνδρα και την κόρη μου να κοιμηθούν για να σηκωθώ να ζωγραφίσω μέσα στη νύχτα, πάντα κλέβοντας χρόνο να κάμω αυτό που προοριζόμουν να κάμω. Τώρα είχα την ευκαιρία να μένω στο σπίτι για μέρες, σιωπηλή, ζωγραφίζοντας συνεχώς.

Ύστερα άρχισαν τα πολλά ταξίδια με προσκλήσεις σε Φεστιβάλ Τέχνης και Συνέδρια μέχρι και Καναδά, Χαβάη, Ιρλανδία, Βενετία όπως και πνευματικά ταξίδια σε Σκωτία και Περού το 2000, σμίγοντας με παλιές ενέργειες που έμειναν πίσω για να προχωρήσω μπροστά, να ελευθερώσω το μέλλον. Ένας άλλος παράδεισος ήταν τα ετήσια συνέδρια των ABI/IBC, μια πνευματικά ανεβασμένη εβδομάδα, όπου συναντούσα κάποια από τα πιο φίνα άτομα του πλανήτη, που ήξεραν ποια είμαι και για τι πράγμα μιλούσα, και ήταν σε θέση να το αναπτύξουν. Στη Χονολουλού, Χαβάη 2005, έκανα την πρώτη μου παρουσίαση για την τέχνη μου και ακολούθησαν αρκετές άλλες τα επόμενα χρόνια.

Το σχέδιο συνεχίστηκε παράλληλα με τη ζωγραφική, εμπειρία που έρχεται να ενδυναμώσει τον τονικό πλούτο στα ζωγραφικά έργα, που τελικά δημιούργησε μια αναδρομική έκθεση με ασπρόμαυρα έργα το 2003 (αρ. 103-104). Εκτός από το ΣΧΕΔΙΟ και τη ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ χρησημοποίησα ύφασμα και μαλλί για μεγάλα ΥΦΑΝΤΑ (αρ. 87) με το χέρι, που άρχισαν τη δεκαετία του '90 και σχετίζονται με το συμπληρωματικό μου θέμα στο κολλέγιο, την υφαντική, που είχε καταλήξει σ' ένα γκρι παλτό αργαλειού που φόρεσα σε εγκαίνια εκθέσεών μου (σελ. 186, κάτω δεξία). Η αγάπη μου για την ύφανση έγινε ΑΠΛΙΚΕ (αρ. 151-158 και 169-169) στα επόμενα χρόνια. Ανάλωνα υφάσματα και μαλλιά που μαζεύτηκαν στο σπίτι μου μέσα στα χρόνια. Κατά ένα τρόπο συνόψιζα τη ζωή μου.

Ήξερα πως η τέχνη μου θα εξελισσοταν τελικά σε αφηρημένη, μα έπρεπε να περιμένω να περάσει τα διάφορα στάδια. Όταν ήμουν νεαρή, με έτρεφε η εξερέυνηση της μορφής. Μεγαλώνοντας άρχισα να ψάχνω την ουσία πέρα από τη μορφή, την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ζωή. Τον Μάιο του 1999 ορ΄γανωσα μια έκθεση με μεγάλα έργα σε ΜΕΤΑΞΙ (αρ. 88-93) για να γιορτάσουμε το ξεκίνημα του 21ου αιώνα. Είχαν μέγεθος 300x150 εκ, κρεμμόνταν από το ταβάνι και θύμιζαν δάσος που το διαπερνά φως. Αυτή την τεχνική την ανέπτυξα από το 1996, γιατί είχα την ανάγκη να δώσω στο έργο κίνηση και διαφάνεια. Επίσης "έγινα η τέχνη μου" ζωγραφίζοντας σε υφάσματα και ράβοντας ρούχα για να ντύνομαι στα χρώματα του κόσμου μου. Ζωγράφισα ακόμα πόρτες και ερμάρια στο σπίτι μου για να ζω μέσα στο χρώμα του κόσμου μου.

Παρόλο που μέχρι τότε χρειαζόμουν απομόνωση για να εργαστώ, το 2007 άρχισα να καταγράφω τη διαδικασία της δημιουργίας σε φωτογραφίες ή βίντεο αρχίζοντας με το τρίπτυχο "Μεταξύ Ανέμων" (αρ. 126). Τον ίδιο χρόνο, εξέθεσα 7 τρίπτυχα που ζωγράφισα μεταξύ 1981-2007. Το 2008 έδωσα το πρώτο μου ΖΩΓΡΑΦΙΚΟ ΚΟΝΣΕΡΤΟ στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας- "αποκαλύπτοντας την τελετουργία της γέννησης ενός έργου τέχνης"- μια έκρηξη αυτοπεποίθησης (youtube: "unveiling the ritual of birthing a work of art") όπου ζωγράφισα ένα τρίπτυχο (τρία τελλάρα 200x150 εκ το καθένα) μπροστά σε κοινό. Το 2008 εξέθεσα τρία εννιάπτυχα. Ένα ΕΝΝΙΑΠΤΥΧΟ αποτελείται από 9 τελάρα 200x150 εκ. το καθένα (αρ. 129-131), τόσο μεγάλα που να νοιώθω πως είμαι μέσα στο έργο, περιτριγυρισμένο από τον ΚΟΣΜΟ ΜΟΥ... 'κι αν δεν υπάρχει, εγώ θα τον δημιουργήσω' είχα πει κάποτε. Πρόσφατα άρχισα να προσφέρω την τέχνη μου: ζωγράφισα τοιχογραφίες σε σχολεία, έδωσα εργαστήρια, δώρισα ένα από τα εννιάπτυχα στο Πανεπιστήμιο Κύπρου θέλοντας να εμπνέυσω τους νέους των επόμενων γενεών με την παρουσία φωτός και χρώματος στην καθημερινή τους ζωή.

Σας προσκαλώ να ακολουθήσετε την εικαστική έκφραση της πορείας μου. Εναπόκειται σε σας ν' ανοίξετε την καρδιά και το νου σας, για να αντιληφθείτε την ΑΛΗΘΕΙΑ μου. Ελπίζω να απολάυσετε το ταξίδι. Εδώ κλείνω ένα κύκλο προσβλέποντας στον επόμενο.

​ΡΕΑ

Για το έντυπο βιβλίο επικοινωνήστε με τη συγγραφέα [email protected]